Antik Romalıların hemen hemen her şey için bir festivali vardı, ölen aile üyelerini anmak da buna bir istisna değildi. Parentalya festivali her yıl bir haftalığına kutlanır, kutlamalar 13 Şubat'ta başlardı. Kökleri Etrüsk pratiklerine dayanan bu kutlamada ev içinde toplanılıp atalar onurlandırılır, ardından da halka açık festivaller düzenlenirdi.
Parentalya, diğer bir çok Roma kutlamasının aksine, neşeli festivaller yerine çoğunlukla sessizlik ve kendini gözden geçirme zamanıydı. Aileler genellikle bir araya gelir, kendilerinden önce gelenlerin mezarlarını ziyaret eder ve libasyonlar sunarlardı. Bazen rahmetli akrabalara ekmek ve şarap sunumları yapılırdı, ayrıca eğer bir ailenin ev halkı Tanrısı var ise, ona da ufak bir sunum yapılabilirdi.
Geleneksel olarak 7 gün süren Parentalya(bazı kaynaklar 8 veya 9 gün der) sırasında Romalılar gündelik işlerinin çoğunu askıya aldılar. Düğünler ertelendi, tapınaklar kapılarını kapattı, politikacılar ve yasa koyucular bütün işlerini ertelediler.
Parentalya'nın son gününe Feralya denir, bu günde halka açık ziyafetler tutulurdu. Feralya'nın ritüelleri hakkında fazla şey bilinmese de, Ovid'in yazılarında rastlamak mümkündür. Ovid, Farelya'nın festivalin son günü olduğundan ve bu günde sunumların yapıldığından bahseder.
Feralya ayrıca Tanrı Jüpiter'in Iuppiter Feretrius yanının, yani yemin bozanların ve düşmanların boyun eğdiricisi yanının kutlandığı bir zaman idi.
Parentalya'yı her yıl ailesiyle birlikte kutlayan blogger Camilla Laurentine, Parentalya ve Feralya'yı bu şekilde tarif ediyor:
"Parentalya evimizde ayın 13'ünde başlıyor. Genelde evimizde kutladığımız bu 9 günlük festival, yıl içinde atalarımızı andığımız 3 bayramdan birisidir. Diğer 2 bayram Anma Günü'ne denk geliyor, biz de aile çizgimizdeki ölü askerlerin mezarlarını ziyaret edip dekore ediyor, onları onurlandırıyoruz.
Bu hafta sonu yemek odamızı temizlemek, silmek ve düzenlemekle meşgul olacağız çünkü onurlu misafirler için ortalığı toparlamak gerekir. Masamızı dekore edeceğiz, zaten o da her yemek için bir sunu alanına dönüştürülebiliyor. Bu hafta için dekor olarak menekşe bulmayı ve çiçeklerden çelenk yapmayı düşünüyorum. Hafta boyunca evimizde olacakların esnek bir planı bu şekilde:
İlk gün, 13 Şubat: Öyle denir ki, Parentalya günün 6. saatinde başlarmış, ben bunu sabah 6 olarak yorumluyorum. Bu da şu anlama geliyor ki, önümüzdeki yıllarda ilk ritüellerimi sabah 6'da yapıyor olacağım. Ancak kızımın ve benim bu saatte uyanması nadirdir, yani ne zaman uyanıp temizlenirsek o zaman yapacağız, umarım atalar buna anlayış gösterirler.
Geleneksel olarak bu gün Vestal Bakirelerin(Roma Tanrıçası Vesta'nın Rahibeleri) yaptığı bir parentatio performansı ile başlardı, bizim etrafımızda da Vestal Bakireler olmadığına göre, kendi başıma yapabileceğim şeyler ile kalmış durumdayım. Bir doğal kaynaktan temiz su alamıyorum, yani bu arınma ritüelinde kullanabileceğim en iyi şey erimiş kar ya da yere dokunmamış yağmur suyu olacak. Kahvaltı ettikten sonra ellerimi yıkayacağım ve tütsü sunacak, ilahi tanıkların katılmasını isteyeceğim. Ardından masamızın etrafında üç kez yürüyeceğim ve dişi atalarıma sunumlar yapacağım.
Bunun ardından Vesta ve onun Vestallerine bir çağrı geliyor. Bir adoratio ile aynı anda süt, kırmızı çiçek ve bal sunumları yapılacak.
Ardından o an evde kim varsa kahvaltıya oturacak ve ölülerimizle paylaşacak. Geleneksel olarak Romalılar yılın bu zamanlarında mezarlık başında piknikler yapardı, ancak dışarısı çok soğuk olduğundan biz bunu yapamıyoruz. Onun yerine, atalarımızın istedikleri zaman ziyaret etmesi için evde bir kapıyı açık tutarız. Katılmak istemeleri durumunda evde bizimle beraber yiyebilirler, ve ben de ruhların gelip gitmelerini kolaylaştırmak için gün boyunca evde mumlarımızın sönmemesini sağlayacağım.
14-21 Şubat Arası: Bu tarihler arasında evde büyük kutlamalar yapmayacağız, ancak yediğimiz her yemekte şarap, pasta ve tuz paylaşarak sunumlarda bulunacağız. Yine de masa bir çiçek çelengiyle, menekşeyle dekore edilmiş olacak.
Feralia, 21 Şubat: Bu Parentalia'nın son günü ve ölüler için başka bir yemek. Bu yemek aile için değil ama, Manes içindir: ölüler. Bu günde Tanrılara ya da Lares'e sunumlar yapmıyorum, çünkü Ovid buna karşı gelen önerilerde bulunmuştu. Bu yemek kırılmış çanak çömleklerde sunulur ve bizim evimizde yediğimiz yemeğin artıklarından oluşur."
PBM'den sevgiler!
Yorumlar
Yorum Gönder